Oferuję kompleksową ocenę psychologiczną w kierunku zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD) u dzieci. Moje podejście obejmuje dokładną ocenę objawów i trudności, które mogą sugerować zaburzenia rozwojowe, w tym trudności w komunikacji, interakcjach społecznych oraz ograniczone, powtarzające się wzorce zachowań.
Metody diagnozy:
- Wywiad diagnostyczny – Rozmowy z rodzicami oraz innymi osobami bliskimi dziecku, aby uzyskać pełen obraz rozwoju dziecka oraz trudności w codziennym funkcjonowaniu.
- Obserwacja dziecka – Bezpośrednia obserwacja zachowań dziecka podczas zabawy, rozmowy oraz innych aktywności w celu oceny sposobu reagowania dziecka na różne bodźce.
- Kwestionariusze oceny objawów – Stosowanie standardowych narzędzi, które pomagają w ocenie rozwoju dziecka oraz identyfikacji objawów wskazujących na spektrum autyzmu.
- Ocena rozwoju mowy i języka – Analiza umiejętności komunikacyjnych dziecka, zarówno w zakresie mowy, jak i rozumienia języka.
- Ocena umiejętności społecznych – Sprawdzanie zdolności dziecka do nawiązywania i utrzymywania kontaktów społecznych oraz rozumienia emocji i intencji innych osób.
Zakres diagnozy obejmuje:
- Ocena trudności w komunikacji werbalnej i niewerbalnej
- Trudności w rozumieniu i stosowaniu umiejętności społecznych
- Ograniczone zainteresowania, rutyny i powtarzające się zachowania
- Ocena rozwoju ogólnych umiejętności dziecka
Po zakończeniu procesu oceny rodzice oraz opiekunowie otrzymują szczegółowy raport z wynikami diagnozy i rekomendacjami dotyczącymi dalszego postępowania.
Jakie objawy mogą wskazywać na potrzebę oceny psychologicznej pod kątem autyzmu?
1. Trudności w komunikacji werbalnej i niewerbalnej
- Dziecko może mieć trudności z używaniem języka i gestów w sposób adekwatny do sytuacji.
- Brak lub opóźnienie w rozwoju mowy – dziecko nie mówi lub zaczęło mówić później niż rówieśnicy.
- Echolalia – powtarzanie słów i fraz bez zrozumienia ich znaczenia.
- Nietypowa intonacja i sposób mówienia – monotonny, przesadnie głośny lub cichy głos.
- Trudności z rozumieniem poleceń i pytań – dziecko nie odpowiada na imię, nie reaguje na instrukcje.
- Brak gestykulacji – nie pokazuje palcem, nie macha na pożegnanie, nie używa mimiki.
- Ograniczony kontakt wzrokowy – dziecko unika patrzenia w oczy.
2. Trudności w interakcjach społecznych
- Dziecko może mieć problemy w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z innymi.
- Brak zainteresowania innymi dziećmi – unika zabaw grupowych, bawi się w samotności.
- Nie inicjuje kontaktu – nie podchodzi do innych, nie wita się, nie zaczyna rozmowy.
- Trudności w rozumieniu emocji i intencji innych osób – nie reaguje na emocje rówieśników i dorosłych.
- Nie naśladuje zachowań – nie powtarza gestów, dźwięków, ruchów innych osób.
- Trudności w zabawie interakcyjnej – nie bawi się „na niby” (np. nie udaje, że gotuje, nie karmi lalek).
3. Nietypowe zachowania i zainteresowania
- Dziecko może wykazywać ograniczone, powtarzalne wzorce zachowań.
- Powtarzalne ruchy (stereotypie) – machanie rękami, kręcenie się wokół własnej osi, bujanie ciałem.
- Silna potrzeba rutyny – reaguje złością lub lękiem na zmiany w planie dnia.
- Nietypowe zainteresowania – np. obsesyjne przywiązanie do nietypowych przedmiotów (np. pokrywek, kabli).
- Powtarzające się czynności – np. układanie zabawek w określonym porządku, wielokrotne włączanie i wyłączanie światła.
- Nieodpowiednie reakcje na bodźce społeczne – np. śmiech w nieadekwatnych sytuacjach, brak reakcji na smutek innych.
4. Problemy sensoryczne
- Dziecko może mieć nadwrażliwość lub niewrażliwość na bodźce.
- Unikanie dotyku – nie lubi przytulania, strzyżenia włosów, mycia twarzy.
- Reakcja na dźwięki – przesadna reakcja na głośne dźwięki lub ich brak (np. nie zwraca uwagi na swoje imię).
- Nietypowe reakcje na światło – unika jasnego światła lub wpatruje się w lampy.
- Problemy z jedzeniem – wybiorczość pokarmowa, jedzenie tylko produktów o określonej teksturze.
- Nietypowe reakcje na ból – może nie reagować na uderzenie się lub odwrotnie, nadmiernie przeżywać drobny dyskomfort.
5. Trudności w zabawie i wyobraźni
- Dziecko może wykazywać specyficzne zainteresowania i brak kreatywności w zabawie.
- Nie bawi się symbolicznie – np. nie udaje, że lalka śpi, że samochód jedzie po drodze.
- Fascynacja elementami zabawek zamiast ich funkcją – np. obracanie kołami zamiast jeżdżenia samochodzikiem.
- Powtarzające się schematy zabawy – np. układanie przedmiotów w określonym porządku.